خیاطی قسمت اول

من همیشه لباس واسه مهمونی و مجلس عروسی و... میدوزم. شاید قبلا گفته باشم که دلیلش اینه که بر خلاف بی تفاوتی و ریلکس بودنم روی خیلی چیزها، متاسفانه!!! به دلیل اینکه از بچگی با نخ و دوخت و پارچه و مدل و طرح آشنا شدم روی لباس بسیار حساسم. ریا نباشه میگن خوش سلیقه م. واسه همین این همه لباس بیرون اول از همه طرحی که بپسندم کمه. بعد خب من یک ادم فسقلی ،کلییییی باید تلاش کنم و ترمیم کنم تا اون لباس اندازه م بشه . دیگه اون قیمت های نجومی . حالا اگر اون قیمت ها واقعی باشن اشکالی نداره. اون پارچه هایی که من میبینم در بعضی از همین لباسها به کار رفته من در حد لباس مهمونی هم قبولشون ندارم. الحمدلله یک خیاط خوب و باسلیقه و عالی که قیمت مناسب هم داره سراغ دارم. یعنی اگر ترکیبی از 5 مدل رو بهش بدم دقیییییییییییییییق مثل همون درمیاره. اینه که من لباس میدوزم و یکم هم پز بدم که همیشه لباسام مورد توجهن و احتمالا همه فکر میکنن که پول زیادی هم خرجشون کردم. اما اینطوریا نیست .

این از مقدمه ...

خب با این وضعیت ریزه،  کم کم اون لباس ها برای من تنگ شدن. فامیل جوجه جان یهویی تصمیم گرفتن عقد کنن. از کت دامن ها که برای یک مجلس عقد ساده مناسب بودن هنوز اندازه م بود ولی خودم میدونستم که بهم فشار میاد. خداییش با همه ی وقت کم یک دوری هم تو خیابون زدم که یک لباس حریر ساده و آزادی پیدا کنم. اما نبود. حداقل اون جاهایی که من رفتم ندیدم.

یهو یادم افتاد که چندی پیش  توی یک مغازه از این با کلاس ها!!!!! یک لباس حریر کوتاهی که بند دار بود(مثل تاپ بندی) واسه تو خونه یعنی وقتی خودم و جوجه باشیم( که فعلا اصلا اینجوری نیست) خریدم. حالا بگین چقدر؟ 15 هزار تومن خداییش همونوقت هم تعجب کردم که اینقدره.

این بود . خیلی هم تو تنم ناز بود و حس خوبی هم در این شرایط خاص من داشت. اما من آستین لخت فقط در حد از شونه به پایین میپوشم . اصلا بندی دوست ندارم. خوشم نمیاد. مامان جوجه هم تا اینو دید کلیییییییییییییی ذوق کرد که وای چقدر قشنگه . افتاد تو فکر که چی روش بپوشی و...

یک کت مال یک سارافون دیگه م بود که رنگش به این لباس حریر طرحداره که سفید و مشکی بود میومد. اونو پوشیدم و به جوجه گفتم نشستم دیگه. این کت هم شدید خوش فرمه. بالا تنه حسابی به هم میاد. تصویب شد . تا اینکه دو دقیقه مونده بریم عقد ، مامان جوجه یک شالی پیدا کرد حریر که خیلی به لباسه میومد. گفت اینو بنداز . انداختم و دیدیم خیلی خوبه. این شد که من با کت رفتم. اما اونجا کتم رو بیرون آوردم و شال انداختم و کلی هم بقیه از لباسم خوششون اومده بود.

فقط نمیدونم اگر میدونستن لباسه 15 هزار تومنه همینقدر خوششون میومد یا نه



پ.ن.1:این همون شالی بود که آخرای مراسم فهمیدم اتیکتش بهش آویزونه!!!

پ.ن.2: اینکه میگم اون اندازه که بقیه فکر میکنن من خرج لباسم نکردم نه اینکه لباسم 20 تومن شده باشه ها. یعنی من لباس میدوزم کمترین قسمت پول خیاطه. چون خیلی مناسبه. بیشترینش پارچه میشه. پارچه درجه یک. بعد مثلا من یک لباس فوق تصور ناز دارم که برام  سال 92 دراومده 136 تومن. در حالی که مشابه این طرح اگر باشه و این کیفیت پارچه باز هم اگر باشه کمتر از 600 عمرااااااااااااااا نیست.

پ.ن.3: عمه بزرگه ی خوشگلم خیاط بود. چه خیاطی!!! یادش بخیر

پ.ن.4: قسمت دوم خیاطی هم مینویسم داستانش رو.

نظرات 3 + ارسال نظر
مه سو سه‌شنبه 7 شهریور 1396 ساعت 23:51

خدا رحمتشون کنه...
به سلامتی...واییییییی دوباره از قسمت اتیکت خندیدم حسابی مامان کوچولوووو...

سلامت باشی عزیزم.

گیسو دوشنبه 30 مرداد 1396 ساعت 11:33 http://saona.blogsky.com

غزل جان منم عاشق خیاطی هستم ولی بلد نیستم و بعضی وقتا برای خودم طرح لباس میکشم چند وقت پیش خاستم برم آموزش ببینم داداشم منصرفم کرد راستش خودم هم دودل شدم که شاید سخت باشه و یاد نگیرم.

گلی بانو ...منم طرح زدن بلد نیستم.اینترنت پر از مدل و طرحه.من فقط میگردم و چیزهایی که دوست دارم میدم خیاط میدوزه.اما خیلی دقت دارم تو این انتخاب ها .اگر ادم وقت داشته باشه خوبه که کمی خیاطی یاد بگیره که از عهده کارهای ساده بربیاد

مه سو جمعه 27 مرداد 1396 ساعت 14:48

چرا کامل نیست نوشته ات؟!!!

اینترنت وسطش قاطی کرده بود

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد