چوکاهه
بازی فوتبال اردن و عراق بوده، داور هم ایرانی.
اردن یک گل زده و در شادی پس از گل افراط کرده و در نهایت عراق ۲ بر ۱ جلو افتاده! بازیکن عراق که گل دوم رو زده یکجورایی رفته جواب شادی پس از گل اردنی ها رو داده و خیلی هم طولش داده و در نهایت زننده گل دوم توسط داور اخراج شده و در نهایت اردنی ها ۳ بر ۲ بازی رو بردن!!!!!!
حالا این وسط ذهن من درگیر وضعیت این بازیکن اخراجیه!!!!!!! همیشه برام سواله که بازیکنها و افراد حرفه ای چرا نمیتونن خودشون رو در این لحظات کنترل کنند؟!!!! خب مرد حسابی بازی رو برده بودید. بی خیال ...بچسب به نتیجه. بچسب به وظیفه ت! خب مفهوم حرفه ای همینجاها باید خودش رو نشون بده. ندیده نشناخته فکر میکنم به این بازیکن که آرزوهای یک ملت رو به باد داد چی میگذره؟!
حالا نه اینکه من طرفدار عراق یا اردن یا هر کشوری باشم. نه! تحلیل حالت روحی افراد رو دوست دارم. بعد اینکه فکر میکنم تو کارهایی که ما انجام میدیم حرفه ای بودن یعنی چی؟!!! موقعیت حساس تو شغل و کار و زندگی ما کجاهاست؟ هیچوقت چشم کسی به رفتار ما بوده؟ امید کیا بودیم و هستیم؟!
الان هم بازی عربستان و کره س. کره یک بر صفر فعلا باخته و حذف شده. وقت اضافه س و کره بی امان حمله می‌کنه. فندق میگه مامان طرفدار کره ای؟
میگم آره!
میگه: چرا؟ و خودش میگه چون فیلمهاشون رو میبینی؟!!!
خخخخخخخخ. تحلیلش رو دوست داشتم
و خودش همیشه حزب باده. طرفدار تیمی هست که میبره.
در همین لحظه کره بازی رو به تساوی کشوند و واقعا حقشون بود.
