بچه خوبه؟

حالا من هی میگم بحران و از کمبود وقت مینالم و ...کسی فکر نکنه بچه بده!نه ! بچه خیلی شیرین و دوست داشتنیه اما این یک واقعیت هستش که اون کوچیکه،ناتوانه،خیلی چیزها باید یاد بگیره،پس نیاز به توجه و مراقبت و صرف زمان داره. کلا فراموش نکنیم اینجا دنیاست. یعنی سختی و لذت کنار همدیگه س. اساسا ادمی هستم که همیشه سعی میکنم در حقیقت و مجاز جوری رفتار کنم که خدای نکرده کسی دلگیر یا ازرده یا دلتنگ نشه. دلش چیزی که نداره نخواد و نتونه به دستش بیاره به دلش بمونه و من بانیش شده باشم. اما خب حالا انشالا که همه اونهایی که ندارن تجربه کنن. واقعا بچه شیرینه. آدم واسه کارهاش، واسه تلاشش توی  یادگیری، تلاشش واسه حرف زدن، احساسات پاک و دست نخورده ش غش میکنه! اینقدر همین فندق ما مهربونه که من باورم نمیشه یک موجودی به این کوچیکی میتونه این حجم حس رو توی خودش جا بده. اما خب زمان بیست و چهار ساعت محدوده و مسلما به غیر از بچه هزارتا کار دیگه هستش. حالا واسه هرکسی یک چیزی اولویته.اما واسه من بچه اولویت اوله،مدام به خودم میگم نکنه اون ناراحت بشه که مثلا میخوای غذا بپزی یا درس داری. واسه اینه که واقعا فرصتی واسه هیچ کار دیگه ای واسم نمیمونه.

در یک کلام اگر حس میکنین بنیان خانواده تون محکمه و همدیگه رو دوست دارین و به درک خوبی از هم رسیدین، شرایط مالی متوسط نه از نوع متوسط ادمهای متوقع،بلکه از نوع متوسط انسانهای قانع دارین بچه بیارین. باعث میشه چروکهای دور چشمتون صد برابر بشه،بس که میخندین و کنارش شادین