به اسب شاه گفتیم یابو

- فندق غذا خوردنش که تموم میشه میگه: "دیگه نمیخوام. الهی شکر، دستتون درد نکنه!"

خیلی وقته میگه ولی نمیدونم چرا مدتیه بیشتر ذوق میکنم...این دستتون درد نکنه رو چند بار هم تکرار میکنه...

(من و مهرداد همیشه در حین و مخصوصا بعد از غذا از هم تشکر میکنیم. همیشه اینکارو انجام میدادیم ولی از وقتی فندق هست سعی میکنیم بلند و واضح و جوری که متوجه بشه بگیم. عبارت "الهی شکر" رو بهش یاد دادیم ولی تشکر از مامان و بابا بخاطر حالا مثلا زحمت نهار و ... رو چیزی بهش نگفتیم.خلاصه که کیف داره. گاهی هم میاد آویزونم میشه محکم بغلم میکنه میگه دستت درد نکنه مثلا برام لازانیا درست کردی !)

- شبا که میخواد بخوابه قبلش میگه من برم دوستام رو بخوابونم بعد خودم بخوابم! دوستاش شامل چند تا گوریل، یکی دو تا خرس، یک آدمک خانم که ما بهش میگیم حنا خانوم و یک آقای سرباز هست!!! نمیدونم از بین اون همه حیوون مشابه چرا اینا واسش خاصن! در هر شرایط زمانی و روحی و جسمی که باشه و باشیم اول میره اینا رو میخوابونه.

دو تا مهره هم واسه هر کدوم استفاده میکنه. یکی رو میذاره زیر سرشون. یکی رو میگذاره پایین پاشون!!!تصویرش رو براتون میذارم.

چند روز پیش مهرداد به فندق میگه :"فندق ! بابایی مهره هات رو هم جمع کن!"

فندق شاکی وار میگه: اینا که مهره نیستن! اینا پتو بالش دوستامه!"

من و مهرداد: