تو که خوب باشی و شاد... (پست پرشین بلاگی من در تاریخ جمعه 28 خرداد 95) سال 95 هم 28 خرداد جمعه بوده!

مثل یک بچه ذوق میکنه و میره سالن واسه فوتبال...نمیره سالن که!!! پرواز میکنه! 

خوشحالم که خوشحاله.

خوشحالم که شکمش که کمی بزرگ بود داره بهتر میشه.

خوشحالم که اگر نزنه بلایی سر پاهاش بیاره , این فوتبال و تحرک به سلامتیش کمک میکنه.

خوشحالم که چند ساعت لازم نیست سرش رو توی لپ تاپش بترکونه.

خوشحالم که بلد نیستم و نمیخوام که بهش گیر بدم که کجا میری و کی میای و...

خوشحالم که روز به روز خوش تیپ تر میشه حتی اگر بعضی بگن به هم نمیایم.

خوشحالم.

[ جمعه ٢۸ خرداد ۱۳٩٥ ] [ ۸:٤٧ ‎ق.ظ ]  غزل سپید

الان نوشت:

نوشته ی بالا در مورد سالن  ورزش دانشگاهی هستش که مهرداد دکترا میخوند.

مهرداد فوتبال رو خیلی دوست داره...تماشای فوتبال البته در حد بازیهای مهم و همههههههههه ی بازیهای پرسپولیس! اما بین ورزشها فوتبال بازی کردن واسه ش خیلی لذت بخشه. از وقتی که کرونا اومد، زمین چمن تعطیل شد و دیگه فوتبال نرفتن...تحرک خیلی کم شد و الان یک آقای دکتر پر ابهت!!! داریم. بعضی شبها میره میدوه و واقعا اثر داره روی این ابهت. اما یهو مثلا یک موردی پیش میاد که دویدن کنسل میشه باز برمیگرده به ابهت قبلی!!! فعلا برنامه دویدن روی رواله و امیدوارم که قطع نشه!

اون فندق ریزه هم معمولا نصف دور رو باهاش میره و خیس برمیگرده خونه و میگه مامان آب بده! آب زیاد بده!!! بچه م چیزی نداره ک آب بشه...