نه قطعا وسواس نیست. اما می‌دونی خیلی مواقع ما وقتی روی محیط بیرون، نظمش، کنترلش، مخصوصا از جنس روزمره، مثل خونه و غذا پختن و نظافت و اینها، زیادی تمرکز داریم به این علت هست که درونمون به دلایلی به‌هم ریختگی وجود داره، تسک‌هایی که روی هم جمع شدن، ددلاین‌هایی که دارن می‌رسن، مسایل قابل حل و غیرقابل حل فکری..اینجوری میشه که مغزمون درخواست نظم و ترتیب بیشتری از دنیای بیرونش میکنه تا بتونه با اروم کردن این قسمت به اروم کردن خودش کمک کنه. البته این چیزایی که نوشتم در مورد شما لزوما نیست، صرفا دیدم به بحث کلی مرتبط هست خواستم به اشتراک بذارم این موضوع رو
آره آره می‌تونه همین باشه...یکوقتایی که صد در صد همینه... ممنون عزیزم که میگی این موارد رو قول میدم اگر یکوقت جوری بیکار شدم که فقط قرار شد به خونه بپردازم ناشکری نکنم و غر نزنم
سلام. من می‌خواستم همونی که الا گفت رو بگم ولی دیگه جوابت رو خوندم قانع شدم :)
شاید در کل بابت اضطراب پایان نامه‌ت باشه. نیست؟
سلام عزیزم. شارمین وسواس نیستم. اگر وسواس بودم یهو چند روز آشپزخونه رو به امان خدا ول نمیکردم. توی موارد مربوط به شستشو هم مطمئنم کاملا طبیعی برخورد میکنم. اما دلم نمیخواد مدتی بگذره و خونه رو چک نکرده باشم. دوست دارم مثلا همه کاغذها، مدارک، کتابها مرتب باشه. مرتبه ها ولی بعضی وقتها که فرصت نیست و موارد جدید اضافه میشه بهم میریزه. مامانم اینا خدای نگه داری کلی وسیله بودن و هستن. من همیشه دوست دارم چک کنم که هیچ چیز اضافه ای توی خونه نداشته باشم. در مجموع خودم تصور میکنم که دو مورد هست: یکی اینکه واقعا یک کدبانوگری پنهانی دارم که واسه این کارا ذوق داره و متاسفانه مدتی شده که نتونسته با خیال راحت و سرفرصت اشباع بشه. یکی دیگه هم اینکه میخوام همهههه چیز در اوج باشه. مثلا در اینجا تمیز کاری وقتی برام به اوج میرسه که تماممممم سوراخ سنبه ها رو مثل شب عید ملت بسابم. این تیکه ش قشنگ یک جور کمال گرایی سمی هست. حالا البته بگم که همین که خودم بهش آگاهم اوضاع رو بهتر کرده و در عمل نمیذارم کامل رخ بده. ذهنم ولی گیرش میمونه...منم خدا آفریده
طبیعی هست چون اگه خونه تکونی نکنین باید پایان نامه بنویسین
نهههه.این سری به نظرم این نیست...آخه فعلا منتظر بازخورد استادم هستم. البته که کلی کار دیگه دارم... من واقعا فکر میکنم یک علاقه ی وسواس گونه ای به جمع و جور کردن و مرتب کردن و گردگیری اینا دارم...
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
نه قطعا وسواس نیست. اما می‌دونی خیلی مواقع ما وقتی روی محیط بیرون، نظمش، کنترلش، مخصوصا از جنس روزمره، مثل خونه و غذا پختن و نظافت و اینها، زیادی تمرکز داریم به این علت هست که درونمون به دلایلی به‌هم ریختگی وجود داره، تسک‌هایی که روی هم جمع شدن، ددلاین‌هایی که دارن می‌رسن، مسایل قابل حل و غیرقابل حل فکری..اینجوری میشه که مغزمون درخواست نظم و ترتیب بیشتری از دنیای بیرونش میکنه تا بتونه با اروم کردن این قسمت به اروم کردن خودش کمک کنه.
البته این چیزایی که نوشتم در مورد شما لزوما نیست، صرفا دیدم به بحث کلی مرتبط هست خواستم به اشتراک بذارم این موضوع رو
آره آره می‌تونه همین باشه...یکوقتایی که صد در صد همینه...
ممنون عزیزم که میگی این موارد رو
قول میدم اگر یکوقت جوری بیکار شدم که فقط قرار شد به خونه بپردازم ناشکری نکنم و غر نزنم
سلام.
من می‌خواستم همونی که الا گفت رو بگم ولی دیگه جوابت رو خوندم قانع شدم :)
شاید در کل بابت اضطراب پایان نامه‌ت باشه. نیست؟
سلام عزیزم.
شارمین وسواس نیستم. اگر وسواس بودم یهو چند روز آشپزخونه رو به امان خدا ول نمیکردم. توی موارد مربوط به شستشو هم مطمئنم کاملا طبیعی برخورد میکنم. اما دلم نمیخواد مدتی بگذره و خونه رو چک نکرده باشم. دوست دارم مثلا همه کاغذها، مدارک، کتابها مرتب باشه. مرتبه ها ولی بعضی وقتها که فرصت نیست و موارد جدید اضافه میشه بهم میریزه. مامانم اینا خدای نگه داری کلی وسیله بودن و هستن. من همیشه دوست دارم چک کنم که هیچ چیز اضافه ای توی خونه نداشته باشم.
در مجموع خودم تصور میکنم که دو مورد هست: یکی اینکه واقعا یک کدبانوگری پنهانی دارم که واسه این کارا ذوق داره و متاسفانه مدتی شده که نتونسته با خیال راحت و سرفرصت اشباع بشه. یکی دیگه هم اینکه میخوام همهههه چیز در اوج باشه. مثلا در اینجا تمیز کاری وقتی برام به اوج میرسه که تماممممم سوراخ سنبه ها رو مثل شب عید ملت بسابم. این تیکه ش قشنگ یک جور کمال گرایی سمی هست.
حالا البته بگم که همین که خودم بهش آگاهم اوضاع رو بهتر کرده و در عمل نمیذارم کامل رخ بده. ذهنم ولی گیرش میمونه...منم خدا آفریده
طبیعی هست چون اگه خونه تکونی نکنین باید پایان نامه بنویسین
نهههه.این سری به نظرم این نیست...آخه فعلا منتظر بازخورد استادم هستم. البته که کلی کار دیگه دارم...
من واقعا فکر میکنم یک علاقه ی وسواس گونه ای به جمع و جور کردن و مرتب کردن و گردگیری اینا دارم...